- görünmək
- f.1. Gözlə qavranılmaq, göz qarşısına çıxmaq, nəzərə çarpmaq. Uşaq kimi görünmək. – Qonşu toyuğu qaz görünür qonşuya; Seyyid, öz yarıvı tut, özgə nigarı nə gərəkdir. S. Ə. Ş.. Ancaq sol tərəfdə vağzalın çıraqları parlaq görünürdü. S. M. Q.. Otağın küncündə bir dəyirmi masa görünürdü. Ç..2. Zahir olmaq, peyda olmaq, nəzərə dəymək. O gecənin sabahı Sarıköynəyin əri yenə kənddə göründü. S. H.. Qırx-əlli il bundan əvvəl kəndin yaxınlığında bir pələng görünmüşdü. A. Ş.. <Gəldiyev> gündüz iki saat idarəyə qaçıb görünür, qayıdırdı. M. C.. // Müəyyən bir təsir bağışlamaq. Zahirən zəif görünür. – Bu keyfiyyət olara xeyli qəribə göründü. M. F. A..3. Hesab edilmək, . . . kimi gəlmək. Cənnət kimi görünmək. – Bax, yalançı tapıldı çünki çoban; Doğru derkən sözü göründü yalan. M. Ə. S.. <Ruqiyyə:> Onu-bunu mən bilmirəm, sizin əhalidən bizim əhali təmiz görünür. A. D..4. dan. Bir yerə gəlmək, təsadüf edilmək (əsasən inkar şəklində işlədilir). Çoxdandır görünmürsən. – Lətifə yenə də görünmürdü. M. Hüs..5. Görünür, görünür ki şəklində – «deyəsən», «yəqin» mənasında ehtimal bildirir. <Cəmil bəy Bəypolada:> Görünür ki, bizim yerin adətindən əsla xəbəriniz yoxdur. H. C.. <Asya:> Görünür ki, qız gədəyə çox bənd olubdur. Ü. H..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.